Krótka historia Islamu.

Assalam Alaykum! Mamy wczesną godzinę, niestety nie wyspałam się ale wynagrodziłam sobie tę ciężką noc pysznym śniadaniem! ;D
Początek weekendu, na dworze zimno więc czytelnicy bloga mogą spędzić chwilkę za monitorem i poczytać o historii mojej religii. :)

Początek islamu sięga początku świata. Wszyscy prorocy wysyłani przez Boga głosili to samo przesłanie – aby ludzie wierzyli w jednego Boga i przyjęli ich jako Jego Posłańców. Prorocy przekazywali wolę Boga. Tak było z Adamem, Noem, Abrahamem, Mojżeszem, Jezusem i innymi Prorokami (pokój z nimi wszystkimi). Jednak z czasem ich nauki były przez ludzi zapominane bądź zmieniane. Niektórzy powracali do czczenia fałszywych bożków oprócz Allaha. Podobnie było z Arabami zanim pojawił się wśród nich Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim). Wierzyli oni w Jedynego Boga (Allaha), ale jednocześnie twierdzili, że bożki, które czczą, są pośrednikami pomiędzy nimi a Bogiem. Mieli oni ponad 360 bożków. Także postrzegali aniołów jako córki Boga.

Arabowie wierzyli także w przesądy i wróżby. W ich życiu powszechne były pewne niemoralne zachowania. Źle także traktowali kobiety, zwłaszcza małe dziewczynki, których narodziny były dla nich wielkim wstydem.

Sytuację w Mekce oraz całej Arabii, a potem także poza nią, zmienił całkowicie dopiero Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), który urodził się w 571 roku. Był on człowiekiem uczciwym i prawdomównym, tak że ludzie z jego plemienia nadali mu przydomek Al-Amin (Prawdomówny, Godny Zaufania)

W wieku lat 40 Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), przebywając w jaskini w górze Hira, otrzymał pierwsze objawienie od Boga. Przybył do niego anioł Gabriel i powiedział mu: „Iqra!”, co oznacza „czytaj, recytuj”. Muhammad odpowiedział: „Nie potrafię czytać”. Anioł powtórzył tę samą prośbę trzykrotnie, po czym przekazał mu pierwsze wersety boskiego Objawienia, które obecnie stanowią pierwsze pięć wersetów rozdziału Al-Alaq (Zakrzepła krew) z Koranu:

Koran, 96:1-5

{Iqra (czytaj, recytuj)! w imię twego Pana, który stworzył! Stworzył człowieka z grudki krwi zakrzepłej!
Iqra! Twój Pan jest najszlachetniejszy! Ten, który nauczył człowieka przez pióro; nauczył człowieka tego, czego on nie wiedział.}


Muhammad zaczął głosić Boskie przesłanie. Jednak ludzie, którzy zawsze nazywali go Prawdomównym i Godnym Zaufania, teraz zaczęli zarzucać mu kłamstwo, odrzucali go, prześladowali, a nawet próbowali go zabić.

W 622 roku sytuacja stała się tak nieznośna, że Prorok Muhammad (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim) razem ze swymi zwolennikami wyemigrowali do Medyny. To wydarzenie znane jest jako Hidżra (Wielka Emigracja) i zapoczątkowało nową erę – od tego momentu rozpoczęło się liczenie czasu według kalendarza muzułmańskiego.



Przesłanie Muhammada szybko się rozpowszechniało, a liczba jego zwolenników w Medynie szybko wzrastała. W ciągu kolejnych pięciu lat plemiona Arabów z Mekki stoczyły z muzułmanami z Medyny kilka bitew. W 628 roku podpisany został pakt w Hudajbija. Zadeklarowano rozejm na 10 lat. Pakt ten został zerwany w 629 roku przez niemuzułmanów z Mekki. Wówczas Muhammad wraz z 10 000 swych ludzi wyruszył na Mekkę i zdobył ją bez przelewu krwi. Nie ukarał też jej mieszkańców za wszystkie krzywdy, jakich od nich doznał. Jego łaskawość sprawiła, że wielu ludzi przyjęło wtedy islam.

Muhammad zmarł w Medynie w 632 roku w wieku lat 63. Mimo że zawsze powtarzał swym ludziom, iż jest tylko człowiekiem, którego zadaniem jest przekazywać wolę Boga, wielu z nich nie mogło uwierzyć, że zmarł i opuścił ich na zawsze. Wtedy Abu Bakr, jego oddany przyjaciel i Towarzysz, powiedział słynne słowa: „O ludzie, jeśli oddajecie cześć Muhammadowi, to on nie żyje. A jeśli oddajecie cześć Bogu, to Bóg jest wciąż żywy.”

Po śmierci Muhammada Abu Bakr został wybrany na pierwszego Kalifa (przywódcę muzułmanów). Funkcję tę sprawował przez 2 lata – aż do swej śmierci. Zdołał on zjednoczyć ponownie Arabów po tym, jak po śmierci Muhammada zaczął tworzyć się wśród nich rozłam i niektórzy zaczęli odchodzić od islamu, zwiedzeni słowami Wielkiego Oszusta – Musajlamy.

Abu Bakr zmarł w 632 roku, a jego następcą został Umar ibn al-Chattab. W czasie dziesięciu lat jego rządów, islam rozprzestrzenił się na wiele obszarów – Mezopotamię i część Persji, Egipt, Palestynę i Syrię.

Umar był oddany swym ludziom. Ustanowił wielkie państwo islamskie oparte na pokoju, sprawiedliwości i poszanowaniu ludzkiej godności. Zasady islamu, gwarantujące wszystkim równość, niezależnie od rasy, koloru, klasy społecznej czy wyznania, podbiły serca ludzi. W ciągu kilku lat wielu z nich przyjęło islam.

Po śmierci Umara w 644 roku, trzecim kalifem został Usman ibn Affan. W trakcie jego panowania państwo islamskie powiększyło się o większą część Egiptu, Persję, Cypr, oraz część Kaukazu. To właśnie z polecenia Usmana i za jego panowania Koran został po raz pierwszy wydany w formie księgi.

Tereny, o jakie powiększało się państwo islamskie za czasów:
I - Muhammada, II - Abu Bakra, III - Umara, IV - Usmana


W roku 656 Usman został zamordowany, a funkcję kalifa przejął po nim ostatni z czterech Prawowiernych Kalifów - Ali ibn Abu Talib, kuzyn i zarazem zięć Proroka (pokój i błogosławieństwo Allaha z nim), mąż jego córki – Fatimy. Ali był kalifem zaledwie przez 5 lat, później został zamordowany - w 661 roku. Po jego śmierci wśród muzułmanów nastąpił rozłam.

Od tej pory zmieniali się kalifowie z różnych dynastii, zmieniła miejsce także stolica kalifatu. Później potężne państwo islamskie podzieliło się na kilka mniejszych państewek, jednak ostatecznie wszystkie upadły. Dziś nie ma na świecie państwa, które byłoby kalifatem, którego system prawny opierałby się całkowicie na prawie muzułmańskim – szarjacie. Jednak islam nadal jest potężną religią, ma ponad miliard wyznawców na całym świecie i ich liczba nadal rośnie. Obecnie islam jest najszybciej rosnącą religią na świecie.